ឆ្នាំថ្មី បារាំង ចាប់ផ្តើមអនុវត្តសិទ្ធិផ្តាច់ទំនាក់ទំនងពីការងារ របស់បុគ្គលិក ក្នុងពេលឈប់សម្រាក
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៧:០៣
ដើមឆ្នាំ២០១៧នេះ មាត្រាច្បាប់ថ្មីមួយ ត្រូវបានចូលជាធរមាន នៅក្នុងក្រមការងាររបស់បារាំង ដែលមាត្រានេះ បានកំណត់អំពីសិទ្ធិផ្តាច់ទំនាក់ទំនងពីការងាររបស់បុគ្គលិក នៅក្រៅម៉ោងធ្វើការ។ ជាមួយនឹងការរីកចំរើន នៃប្រព័ន្ធបច្ចេកវិទ្យា សារអ៊ីមែល ទូរស័ព្ទដៃទំនើប បុគ្គលិកជាច្រើន តែងតែបន្តទទួលសារព័ត៌មានទាក់ទិននឹងការងារ នៅក្រៅម៉ោងធ្វើការ មិនថាថ្ងៃរឺយប់ មិនថាថ្ងៃសៅរ៍ រឺថ្ងៃអាទិត្យ។ មិនថានៅបារាំង រឺនៅប្រទេសណាទេ បញ្ហានេះ កំពុងចោទធ្ងន់ ព្រោះវាធ្វើឲ្យរំខានដល់ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន ប្រចាំថ្ងៃរបស់បុគ្គលិក។ បារាំងជាប្រទេសដំបូងគេបង្អស់ ដែលបានធ្វើមាត្រាច្បាប់ពិសេស ដើម្បីការពារ និងអនុវត្តសិទ្ធិនេះ។ តែយ៉ាងណា មានសំណួរជាច្រើន កំពុងចោទឡើងដោយអ្នកជំនាញ ស្តីអំពីប្រសិទ្ធិភាពនៃមាត្រាច្បាប់ថ្មីនេះ ព្រោះផ្ទុយទៅវិញ វាអាចនឹងបន្ថែមការលំបាកកាន់តែច្រើន ទៅឲ្យបុគ្គលិក និងក្រុមហ៊ុន។
ដូចយើងគ្រប់គ្នាដឹងស្រាប់ថា សង្គមយើងបច្ចុប្បន្ននេះ ជឿនលឿនណាស់ ជាពិសេសជាមួយនឹងឧបករណ៍ សម្ភារៈបច្ចេកវិទ្យាទំនើបៗ មានដូចជាទូរស័ព្ទ តាប្លែត ម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រជាដើម។ ប្រព័ន្ធផ្ញើរសារ អ៊ីមែល រឺសារបន្ទាន់ផ្សេងៗនៅលើទូរស័ព្ទដៃ មានច្រើនមិនខ្វះ ដែលយើងគ្រប់គ្នាតែងតែប្រើដើម្បីទំនាក់ទំនងគ្នា។ អញ្ចឹង បុគ្គលិកភាគច្រើន តែងតែបន្តទទួលបានសារ រឺក៏អ៊ីមែល ទាក់ទងនឹងការងារ ក្នុងពេលម៉ោងសម្រាករបស់ខ្លួន។ ឧទាហរណ៍ យប់ជ្រៅទៅហើយ ស្រាប់តែប្រធានផ្ញើរអ៊ីមែលទៅ ដាក់ការងារឲ្យធ្វើ រឺក៏សួរនាំពីដំណឹងផ្សេងៗ។ ជួនកាលថ្ងៃសៅរ៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ក៏ត្រូវអ្នកធ្វើការជាមួយ រឺក៏ប្រធានខ្លួន ទាក់ទងតាមទូរស័ព្ទ រឺក៏ផ្ញើរអ៊ីមែល ទាក់ទងនឹងការងារ។
ទាក់អស់នេះ គឺមានន័យថា ជាមួយនឹងបច្ចេកវិទ្យាទំនើបបច្ចុប្បន្ននេះ គឺបុគ្គលិក មិនបានផ្តាច់ខ្លួនចេញពីការងារទាំងស្រុងទេ បើទោះបីជាចប់ម៉ោងធ្វើការក៏ដោយ។ គឺពួកគេនៅបន្តឆែកមើលទូរស័ព្ទដៃរហូត ក្រែងលោហ៍ មានសារអ៊ីមែលទាក់ទងនឹងការងារ។ បញ្ហានេះ មាននៅគ្រប់កន្លែង គ្រប់ប្រទេសទាំងអស់ ជាពិសេសប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ជឿនលឿន ដូចជាបារាំង និងបណ្តាប្រទេសផ្សេងទៀតនៅអឺរ៉ុប។ បញ្ហានេះ វាធ្វើឲ្យបុគ្គលិក មិនបានសម្រាកពេញលេញ ហើយគ្នាស្ថិតក្នុងស្ថានភាពមួយគឺ ថាមានបន្ទុកជាប់ និងត្រូវភ័យខ្លាច រឺខ្វាយខ្វល់ក្នុងខ្លួនរហូត ដែលភាសាទូទៅយើងហៅថា ស្ត្រេស នោះ។ ហើយមួយវិញទៀត ស្ថានភាពនេះ គឺវារំខាន ដល់ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន ជីវិតគ្រួសាររបស់បុគ្គលិក។
គឺមូលហេតុទាំងអស់នេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យរដ្ឋាភិបាលបារាំង បានធ្វើមាត្រាច្បាប់ថ្មី ដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងក្រមការងារ ដែលចូលជាធរមាន ចាប់ពីថ្ងៃទី១ មករាមក ដើម្បីការពារបុគ្គលិក ថាពួកគេមានសិទ្ធិផ្តាច់ទំនាក់ទំនងពីការងារ នៅក្រៅម៉ោងធ្វើការ។
មាត្រាច្បាប់ថ្មី កំណត់តែគោលការណ៍ តែមិនដាក់កំហិត៖
មាត្រាថ្មីនេះ (l’Article L2242-8 du Code du travail) អនុវត្តចំពោះតែក្រុមហ៊ុនសហគ្រាសណា ដែលមានបុគ្គលិកលើសពី៥០នាក់ទៅ។ ជារួម មាត្រានេះកំណត់ថា ក្រុមហ៊ុនសហគ្រាស ត្រូវរៀបចំចាត់តែង ការចរចាជាមួយបុគ្គលិក ដើម្បីធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងមួយ រឺធ្វើបទដ្ឋានរួមមួយ សម្រាប់សហគ្រាសខ្លួន ស្តីអំពីការគោរពសិទ្ធិផ្តាច់ទំនាក់ទំនងពីការងារ នៅក្រៅម៉ោងធ្វើការនេះ។
មានន័យថា ច្បាប់នេះ គ្រាន់តែដាក់បន្ទុកឲ្យក្រុមហ៊ុនចាប់ផ្តើមចរចា តែមិនបានកំណត់លក្ខខណ្ឌ ថាត្រូវធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងមួយឲ្យខាងតែបាននោះទេ។ ក្នុងន័យនេះ មាត្រាច្បាប់នេះ មិនចង់ចែងលំអិតអំពីលក្ខខណ្ឌ នៃការអនុវត្តសិទ្ធិនេះ ព្រោះចង់ទុកវាឲ្យគេបកស្រាយ និងអនុវត្តទៅតាមកាលៈទេសៈជាក់ស្តែងនៅតាមក្រុមហ៊ុននីមួយៗ។ ពោលគឺមាត្រាច្បាប់នេះ គ្រាន់តែអញ្ជើញក្រុមហ៊ុនសហគ្រាស ឲ្យធ្វើការចរចា ជាមួយនិយោជិត ដើម្បីដាក់ចេញនូវវិធានការទាំងឡាយណា ដែលសំដៅការពារសិទ្ធិនេះ ហើយបែងចែងឲ្យដាច់ រវាងម៉ោងធ្វើការ និងម៉ោងឈប់សម្រាក។ ក្នុងករណីមួយទៀត ក្រុមហ៊ុន ក៏មានសិទ្ធិចែងនូវវិធានមូលដ្ឋាន ស្តីពីការអនុវត្តិនិងការពារសិទ្ធិនេះ ដោយអត្តនោម័តដែរ ដោយមិនចាំបាច់ចរចាជាមួយតំណាងនិយោជិត ទេ។
ទ្រឹស្តីឈប់សម្រាករបស់បុគ្គលិក មានស្រាប់ទៅហើយ៖
បើពិនិត្យឲ្យមែនទែន ទ្រឹស្តីនេះវាមានចែងរួចទៅហើយ នៅក្នុងក្រមការងាររបស់បារាំង នេះបើតាមប្រសាសន៍លោក Emmanuel Dockès សាស្ត្រាចារ្យច្បាប់ការងារ នៅសកលវិទ្យាល័យ Lumière Lyon2។ បើនិយាយឲ្យខ្លីទៅ សិទ្ធិនេះ គឺវាជាសិទ្ធិឈប់សម្រាកនៅក្រៅម៉ោងធ្វើការរបស់បុគ្គលិក។ មានន័យថា បើបុគ្គលិក ធ្វើការពីម៉ោង៨ព្រឹក ដល់ម៉ោង ៦ល្ងាច គឺម៉ោងក្រៅពីនោះជាម៉ោងសម្រាក សម្រាប់ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់បុគ្គលិក ហើយក្រុមហ៊ុន មិនអាចផ្ញើរការងារ រឺដាក់បញ្ជាអ្វីទៅលើបុគ្គលិកបានទេ។ អញ្ចឹងមិនបាច់មានមាត្រាថ្មីនេះ ក៏បុគ្គលិកមានសិទ្ធិនេះ មានស្រាប់ទៅហើយ។ លោកសាស្ត្រាចារ្យពន្យល់ថា ពេលឈប់សម្រាក គឺឈប់សម្រាក បើឈប់សម្រាក តែនៅតែចូលទៅមើលសារអ៊ីមែល ទាក់ទងនឹងការងារ នោះគឺមិនមែនឈប់សម្រាកទេ តែវាប្រៀបដូចជាធ្វើការថែមម៉ោងអញ្ចឹង។
យ៉ាងណាមិញ មានក្រុមហ៊ុនធំៗជាច្រើន នៅអឺរ៉ុប បានដាក់ចេញនូវវិធានការផ្សេងៗ ដើម្បីការពារបុគ្គលិកគេ តាំងតែពីមិនទាន់មានមាត្រាច្បាប់នេះម្លេះ។ នៅបារាំងក៏មានក្រុមហ៊ុនមួយចំនួន បានអនុវត្តវារួចទៅហើយ។ ចំណែកនៅអាល្លឺម៉ង់ ក្រុមហ៊ុន ផលិតរថយន្តVolkswagen ក៏បានធ្វើដែរ ដោយបានបង្កើតប្រព័ន្ធពិសេសមួយ សម្រាប់បិទការផ្ញើរសារចេញចូល នៅចន្លោះពីម៉ោង ៦ល្ងាច ដល់ម៉ោង៧ព្រឹក។
ល្អតែទ្រឹស្តី តែការពិតជាក់ស្តែង ការកំណត់សិទ្ធិថ្មីនេះ អាចបង្កផលអាក្រក់៖
មាត្រាច្បាប់ថ្មីរបស់បារាំងនេះ អាចជាគំរូទៅដល់ប្រទេសផ្សេងទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែ សួរថា តើការកំណត់ការការពារសិទ្ធិនេះ ដោយមាត្រាច្បាប់បែបនេះ មានជះផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ ដល់ទំនាក់ទំនងរវាងក្រុមហ៊ុន និងបុគ្គលិក និងដំណើរការទូទៅរបស់ក្រុមហ៊ុន?
បើនិយាយតាមទ្រឹស្តី ច្បាប់នេះ គឺមានខ្លឹមសារល្អណាស់ ព្រោះវាការពារកុំឲ្យចៅហ្វាយ រឺប្រធានក្រុមហ៊ុន រំលោភបំពាន រឺដាក់បន្ទុកធ្ងន់ធ្ងរទៅលើបុគ្គលិក នៅក្រៅម៉ោងធ្វើការ។ តែបើយើងត្រលប់មកនិយាយពីការអនុវត្តជាក់ស្តែងវិញ មាត្រាច្បាប់ថ្មីនេះ អាចមិនមានប្រសិទ្ធិភាពច្រើនទេ។ ទីមួយ សម័យនេះ ក្រុមហ៊ុនសហគ្រាសធំៗ គឺគេប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធបច្ចេកវិទ្យា ដើម្បីទំនាក់ទំនងគ្នារវាងបុគ្គលិក។ ទោះចង់មិនចង់ បុគ្គលិកម្នាក់ៗ ត្រូវតែប្រើវា ហើយជាទូទៅ គេមិនអាចបិទទូរស័ព្ទ រឺមិនមើលប្រអប់សារអ៊ីមែលបានទេ បើទោះបីជាក្នុងពេលសម្រាកក៏ដោយ ព្រោះវាអាចមានករណីបន្ទាន់ណាមួយ ទាក់ទងនឹងការងារ។ ម្យ៉ាងទៀត ម្នាក់ៗសុទ្ធតែភ័យបារម្ភ ខ្លាចចៅហ្វាយនាយបន្ទោស។
យ៉ាងណាមិញ មានបុគ្គលិកជាច្រើន ដែលធ្វើការនៅបរទេស។ ដូច្នេះគេត្រូវការឆ្លើយឆ្លងគ្នាតាមសារអ៊ីមែល។ កាលណានៅឆ្ងាយពីគ្នា មានន័យថាម៉ោងក៏ខុសគ្នាដែរ។ ដូច្នេះ គេពិបាកកំណត់ណាស់ថាប្រធានក្រុមហ៊ុនផ្ញើរសារទៅបុគ្គលិកទាំងយប់ រឺក៏បុគ្គលិកវិញ ទទួលសារទាំងកណ្តាលអាធ្រាត្រ។
សម្រាប់អ្នកវិភាគជាច្រើន យល់ថា ផ្ទុយទៅវិញ ការកំណត់មាត្រាច្បាប់បែបនេះ គឺវាបន្ថែមបន្ទុក ទៅលើទាំងបុគ្គលិក ទាំងនិយោជក។ បុគ្គលិកម្នាក់ៗ ត្រូវប្រញ៉ាប់រួសរាន់ បង្ហើយការងារឲ្យហើយក្នុងពេលម៉ោងធ្វើការ រឺមួយក៏ត្រូវផ្ញើរអ៊ីមែលការងារ ឲ្យបានមុនចប់ម៉ោងធ្វើការ មិនអញ្ចឹងទេ អ្នកផ្សេងអាចនឹងចោទថារំលោភសិទ្ធិរបស់គេ។ ចំណែកក្រុមហ៊ុនវិញ អាចត្រូវបង្ខំចិត្ត ដាក់វិធានការ ដើម្បីតាមដានម៉ោងចូលធ្វើការ និងម៉ោងចេញធ្វើការរបស់បុគ្គលិកម្នាក់ៗ ដើម្បីងាយស្រួសដោះស្រាយ ក្នុងពេលមានវិវាទ។
មិនមែនកំហុសសារអ៊ីមែលទេ តែគឺមកពីManager ដែលធ្វើបាបបុគ្គលិកក្រោមបង្គាប់៖
ក្នុងន័យនេះ លោក Jean Noel Chaintreuil អ្នកជំនាញផ្នែកគ្រប់គ្រងធនធានមនុស្ស យល់ថា មាត្រាច្បាប់ថ្មីនេះ នឹងបង្កើតបរិយាកាសឃ្លាំមើលគ្នាទៅវិញទៅមក លែងទុកចិត្តគ្នា រវាងក្រុមហ៊ុននិងបុគ្គលិក។ លោកយល់ថា តាមពិត ការលំបាករបស់បុគ្គលិក ដែលមិនបានឈប់សំរាកពេញលេញ គឺមិនមែនដោយសារអ៊ីមែលនៅក្នុងទូរស័ព្ទទេ តែដោយសារអ្នកផ្ញើរវា។ អ្នកណា ? គឺប្រធានរបស់បុគ្គលិក រឺ Manager នេះឯង។
លោកថា បញ្ហាធំ គឺManager ខ្លះ មិនចេះធ្វើការ មិនចេះគ្រប់គ្រងការងារ ដាក់បន្ទុកខ្លាំងទៅលើកូនចៅ បង្ខំបំភិតបំភ័យបុគ្គលិកក្រោមបង្គាប់។ ច្បាប់ហាម មិនឲ្យប្រធានផ្ញើរសារទៅកូនចៅក្នុងម៉ោងឈប់សម្រាក តែតាមពិតកូនចៅទេ ដែលភ័យ ហើយបើកទូរស័ព្ទមើលអ៊ីមែលដោយខ្លួនឯង។ ដូច្នេះអ្វីដែលត្រូវដោះស្រាយនៅតាមក្រុមហ៊ុន គឺត្រូវរៀបចំប្រព័ន្ធដំណើរការងារ និងការចាត់ចែង ដែលមានលក្ខណៈល្អប្រសើរ ចៀសវៀងការបង្ខំ ដាក់បន្ទុកលើបុគ្គលិកទាំងថ្ងៃទាំងយប់ ទើបមានប្រសិទ្ធិភាព៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ