កំណើតសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន បណ្តុះអត្តសញ្ញាណតៃវ៉ាន់
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៣៧
នៅថ្ងៃអង្គារទី ១តុលា ម្សិលមិញ ប៉េកាំងបានប្រារព្ធពិធីរំលឹកខួប៧០ឆ្នាំ នៃការបង្កើតរបបសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន ដោយមានការរៀបចំពិធីព្យុហយាត្រាសម្ញែងឫទ្ធិយោធាដ៏អស្ចារ្យ។ សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន អបអរភាពចាស់ទុំនយោបាយ ឯតៃវ៉ាន់វិញក៏មានមោទនភាព។ កំណើតនៃសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន បានប្តូរផ្លាស់តៃវ៉ាន់។ ៧០ឆ្នាំក្រោយ តៃវ៉ាន់មានឬសចាក់គល់កាន់តែមាំ និងមានអត្តសញ្ញាណជាតិកាន់តែច្បាស់ជារបស់ខ្លួន ដាច់ដោយឡែកពីចិន។
តៃវ៉ាន់ និងចិន បានបែកចេញពីគ្នា ដោយសង្រ្គាមស៊ីវិល នៅឆ្នាំ១៩៤៩។ ជាសង្គ្រាមរវាងកងកម្លាំងអ្នកជាតិនិយមចិន (គួមីងតាង) និងកងទ័ពកុម្មុយនិស្តដឹកនាំដោយលោក ម៉ៅសេទុង។ ក្រុមម៉ៅនិយម ជាអ្នកឈ្នះសង្គ្រាម បានប្រកាសបង្កើតសារធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន នៅដីគោក នាថ្ងៃទី ១តុលា ឆ្នាំ១៩៤៩។ ចំណែកក្រុមអ្នកជាតិនិយមចាញ់ ក៏រត់ទៅតាំងទីនិងប្រកាសបង្កើតសាធារណរដ្ឋចិន នៅតៃវ៉ាន់។ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលចិនដីគោគ (ក្រុងប៉េកាំង) បានប្រកាន់ខ្ជាប់នូវនយោបាយមួយថា តៃវ៉ាន់ ជាកោះនៃក្រុមឧទ្ទាម និង ជាខេត្តមួយរបស់ចិន ដែលចិនត្រូវតែយកមកដាក់បញ្ចូលក្នុងទឹកដីរបស់ខ្លួនវិញ នៅថ្ងៃណាមួយ។ ការបញ្ចូលតៃវ៉ាន់មកក្នុងទឹកដីចិន ដែលអាចនឹងត្រូវធ្វើដោយប្រើកម្លាំងទ័ពផងប្រសិនបើចាំបាច់។
៧០ឆ្នាំក្រោយ រដ្ឋាភិបាលប៉េកាំង នៅតែខ្វល់ខ្វាយជានិច្ច នឹងការចាប់ច្របាច់តៃវ៉ាន់មកធ្វើជាចិនតែមួយ។ ប៉េកាំងនៅតែចាត់ទុកតៃវ៉ាន់ ជាចំណែកមួយនៃចិន ដែលបែកបាក់បាត់ទៅ ហើយត្រូវប្រមូលមកផ្គុំគ្នាវិញឱ្យខានតែបាន បើទោះបីជាប្រជាពលរដ្ឋតៃវ៉ាន់ គិតយ៉ាងណាក៏ដោយ។
ពលរដ្ឋតៃវ៉ាន់ ពិសេសក្មេងៗ “និយាយថាដែនដីតៃវ៉ាន់ ថាជាចំណែកមួយរបស់ចិនប្រជាមានិត” ជាឃ្លាដែលគ្មានន័យសោះ។ យុវវ័យក្រោមអាយុ២០ឆ្នាំភាគច្រើន យល់ថា តៃវ៉ាន់ជាប្រទេសមួយ ព្រោះមានស្វ័យភាព មានរដ្ឋាភិបាល មានពលរដ្ឋ និងមានដែនដី។ សម្រាប់ក្មេងជំនាន់ក្រោយ ពួកគេបានអះអាងមិនបានកើតនៅក្នុងទឹកដីចិន គ្មានអារម្មណ៍ថាជាចិនទេ បើទោះបីជាមានកាន់វប្បធម៌ចិន តែពួកគេខុសពីចិន។ បើគេជឿលទ្ធផលនៃការស្ទង់មតិ របស់សាកលវិទ្យាល័យជាតិតៃប៉ិ ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅលើកោះ ដែលកំណត់អត្តសញ្ញាណខ្លួនជាតៃវ៉ាន់ កើនឡើងពី ១៨%នៅឆ្នាំ១៩៩២ ដល់៥៥% នៅឆ្នាំ២០១៨។ អត្រាអ្នកដែលគិតថាខ្លួនជាចិននិងតៃវ៉ាន់ នៅឋេរត្រឹម៤០%ដដែល ចំណែកអ្នកដែលចាត់ទុកខ្លួនជាចិន បានធ្លាក់ចុះពី១ភាគបួនមកត្រឹម៤%ប៉ុណ្ណោះ។
តាមការពិតគំនិតរបស់យុវភាពតៃវ៉ាន់ជំនាន់ថ្មី មិនខុសទេ ! របបកុម្មុយនិស្តមិនដែលបានមកកាន់កាប់ និងគ្រប់គ្រងតៃវ៉ាន់ សោះឡើយ។ តៃវ៉ាន់ មានប្រវត្តិស្ថិតនៅក្រោមចិនក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លីបំផុត ប្រមាណតែ១០ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ពោលគឺនៅចន្លោះពីឆ្នាំ១៨៨៥-១៨៩៥។ ចាប់ពីឆ្នាំ១៨៩៥មក តៃវ៉ាន់ត្រូវបានផ្ទេរទៅឱ្យជប៉ុនគ្រប់គ្រងស្ថាបនា រហូតដល់ពេលបញ្ចប់សង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ។ ដូច្នេះ ក្រៅអំពីភាសា តៃវ៉ាន់និងចិន គ្មានអត្តសញ្ញាណ និងវប្បធម៌នយោបាយរួមគ្នាទេ។
គំនិតរំលេចអំពីអត្តសញ្ញាណថ្មី ជាជនជាតិតៃវ៉ាន់ បាននិងកំពុងធ្វើឱ្យប៉េកាំងឈឺក្បាលយ៉ាងខ្លាំង។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាប្រធានាធិបតីចិន លោក ស៊ី ជីនពីង តាំងពីឡើងកាន់អំណាចមក បានបញ្ជាក់ឆន្ទៈយ៉ាងច្បាស់លាស់ ចង់ក្រសោបយកកោះតៃវ៉ាន់មកដាក់ក្នុងក្រញាំដៃចិនដីគោកវិញ។ នៅក្នុងសុន្ទរកថាកាលពីខែមករាដើមឆ្នាំ លោកស៊ីជីនពីង បានអះអាងថា ការច្របាច់តៃវ៉ាន់មកជាចិនតែមួយ ជាអ្វីដែលមិនអាចចៀសបាន និងជាបញ្ហាដែលត្រូវតែដោះស្រាយឱ្យចប់ មិនគួរបន្សល់ទុកដល់ជំនាន់ក្រោយទេ។
ភាសាបែបនេះ មិនអាចចូលត្រចៀកពលរដ្ឋតៃវ៉ាន់ដែលជាអ្នកធ្លាប់មានសេរីភាព ធ្លាប់បញ្ចេញមតិតាមរយៈការបោះឆ្នោតដោយសេរីនិងសកលតាំងពីឆ្នាំ១៩៩០ឡើយ។ មានតែពលរដ្ឋវ័យចំណាស់ខ្លាំងប៉ុណ្ណោះ ដែលនៅចងចាំថាមានឈាមជ័រជាចិន -ចងចាំថា ចិន ពេលនោះក្រីក្រខ្លាំងណាស់ បើប្រៀបមកតៃវ៉ាន់ដែលបានរីកលូតលាស់ ឡើងដល់កំរិតកំពូលនៅទសវត្សរ៍១៩៨០ ក្លាយជាកូននាគប្រចាំអាស៊ី ទន្ទឹមហុងកុងសិង្ហបុរី និងកូរ៉េខាងជើង។ ប៉ុន្តែការព្រមទទទួលស្គាល់ថាមានឈាមជាចិន មិនមែនមានន័យថាព្រមក្លាយជាទៅកម្មសិទ្ធិរបស់ប៉េកាំងទេ។
អ្វីដែលខុសគ្នាខ្លាំងរវាងតៃវ៉ាន់ពីចិនប្រជាមានិត គឺសេរីភាពនៃការបញ្ចេញមតិ។ តៃវ៉ាន់មានសេដ្ឋកិច្ចលូតលាស់អូសទាញលិទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យទៅជាប់ជាមួយ។ ឯចិនពេលនេះ បានក្លាយជាមហាអំណាចសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកលំដាប់ទីពីរមែន តែគ្មានការវិវឌ្ឍលើផ្នែកនយោបាយទេ។ ចំណាត់ការលើបាតុករនៅហុងកុង រឹតតែធ្វើឱ្យយុវជនតៃវ៉ាន់កាន់តែមិនចង់បៀតប៉េកាំងខ្លាំងឡើង។ ទំនាក់ទំនងតៃវ៉ាន់-ចិន នឹងក្លាយជាប្រធានបទស្នូល នៃការបោះឆ្នោតប្រធានាធិបតីតៃវ៉ាន់ខែមករាខាងមុខ ជាក់ជាមិនខាន៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ