ប្រជាជនប្រេស៊ីលធ្វើបាតុកម្ម ដោយសារតែសំបុត្រឡើងថ្លៃ ២០សេន ?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៤០
កាលពីសប្តាហ៍មុន ប្រជាជនប្រេស៊ីលរាប់សែននាក់បានចុះថ្នល់ធ្វើបាតុកម្មសន្តិភាព។ ប៉ុន្តែ បាតុកម្មបានប្រែក្លាយជាហិង្សា ដោយបាតុករមួយចំនួនបានចូលវាយបំផ្លាញទីតាំងពាណិជ្ជកម្ម និងស្ថាប័នមួយចំនួនរបស់រដ្ឋាភិបាល។ នេះជាបាតុកម្មកម្រ ដែលគេខានឃើញតាំងពីរបបផ្តាច់ការបានដួលរំលំទៅ នៅក្នុងប្រទេសប្រេស៊ីល កាលពីឆ្នាំ ១៩៨៥។ សួរថា តើប្រជាជនប្រេស៊ីលធ្វើបាតុកម្ម ដោយសារតែគេបានដំឡើងថ្លៃឡានក្រុងបន្ថែម ២០សេន ឬយ៉ាងណា ?
ដំឡើងថ្លៃសំបុត្រក្រុង ត្រឹម២០សេន គឺដូចជាគេចាក់សាំងទៅលើអម្បែងភ្លើង។ ការដំឡើងថ្លៃសំបុត្រដោយចៅហ្វាយក្រុង Sao Paulo បានជំរុញប្រជាជនប្រេស៊ីលឲ្យធ្វើបាតុកម្មជាបន្តបន្ទាប់ នៅក្នុងទីក្រុងសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រេស៊ីល។ ប៉ុន្តែ ប្រជាជនប្រេស៊ីលផ្ទុះកំហឹងចុះធ្វើបាតុកម្មទាំងអស់គ្នា ដោយសារតែ ពួកគេឃើញការបង្រ្កាបរបស់ប៉ូលិស ដែលរូបភាពនេះបានរំលឹកពួកគេឲ្យនឹកទៅដល់ការបង្រ្កាបរបស់មេដឹកនាំផ្តាច់ការ ប្រេស៊ីលដែលបានបិទបញ្ចប់កាលពីឆ្នាំ ១៩៨៥។
ភាពអយុត្តិធម៌ក្នុងសង្គម អំពើពុករលួយ និងការគ្រប់គ្រងមិនល្អ ខាងផ្នែកសេវាសាធារណៈ នោះជាមូលហេតុចំបង ដែលលើកទឹកចិត្តប្រជាជនប្រេស៊ីលរាប់សែននាក់ស្រាក់ស្មា គ្នា ចុះថ្នល់ ធ្វើបាតុកម្ម។ បាតុករទាំងនោះ រិះគន់ផងដែរពីគម្រោងចំណាយលុយដ៏មហាសាលទៅលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធកីឡា ដែលរដ្ឋាភិបាលកំពុងប្រញឹកដៃ សម្រាប់ទទួលការប្រកួតកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោក នៅឆ្នាំក្រោយនេះ។
នៅប្រេស៊ីលកីឡាបាល់ទាត់ត្រូវគេចាត់ទុកដូចជាស្តេច។ បាល់ទាត់ជាកីឡាជាតិដែលយុវជនប្រេស៊ីលនិយមលេងជាទូទៅ។ ប្រេស៊ីលមានសម្បូរដោយកីឡាករជើងឯកល្បីៗ និងធ្លាប់ជាម្ចាស់ពានរង្វាន់បាល់ទាត់ពិភពលោក ដល់ទៅ ៥ដង។ នៅពេលដែលប្រេស៊ីលត្រូវគេចាប់ឆ្នោតឲ្យធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំការប្រកួតបាល់ទាត់ កាលពីឆ្នាំ ២០០៧ ទាំងមេដឹកនាំ និងប្រជាជនមានការអបអរ ហ៊ោកញ្ជ្រៀវយ៉ាងខ្លាំង។ ប៉ុន្តែ នៅពេលនេះ ប្រជាជនប្រេស៊ីលហាក់លែងសូវត្រេកត្រអាលដូចមុនទៀតហើយ ព្រោះទីមួយ ពួកគេត្រូវរដ្ឋាភិបាលតម្រូវឲ្យចូលរួមធ្វើវិភាគទានក្នុងថវិកា សម្រាប់ចំណាយលើគម្រោងរៀបចំកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោក ដែលមានតម្លៃរហូតដល់១៣ពាន់លានដុល្លារ សម្រាប់រៀបចំការប្រកួតកីឡាបាល់ទាត់សហព័ន្ធដែលចាប់ផ្តើមកាលពីពាក់កណ្តាលខែមិថុនា និងការប្រកួតបាល់ទាត់ពិភពលោកនៅឆ្នាំក្រោយ។ នេះគេនៅមិនទាន់គិតដល់ថវិកា៨ពាន់លានដុល្លារទៀត ដែលគេត្រូវប្រើសម្រាប់រៀបចំកីឡាអូឡាំពិក ឆ្នាំ ២០១៦។
មួយវិញទៀត កាលពី៦ឆ្នាំមុន ប្រជាជនប្រេស៊ីលសប្បាយចិត្តដែលបានឈ្នះធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំកីឡាបាល់ទាត់ ព្រោះ សេដ្ឋកិច្ចប្រេស៊ីលដែលពឹងផ្អែកខ្លាំងលើវិស័យកសិកម្ម (ប្រេស៊ីលជាកសិដ្ឋានពិភពលោក)បានស្គាល់ការរីកចម្រើនជាបន្តបន្ទាប់។ ប្រេស៊ីលក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកអតីតប្រធានាធិបតីលុយឡា បានស្គាល់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចជាប់ៗគ្នា រហូតដល់ឆ្នាំ ២០១០។ លោកលុយឡាមានប្រជាប្រិយភាពខ្លាំង ដោយសារតែលោកបានជំរុញការអភិវឌ្ឍផ្នែកអប់រំ និងសេវាសុខភាពតាមភូមិ។
ប៉ុន្តែ លោកស្រី Dilma Rousseff ប្រធានាធិបតីថ្មី មើលទៅគ្មានសិល្បៈដឹកនាំល្អដូចលោកលុយឡាទេ។ ជាក់ស្តែង ចាប់តាំងពីចូលកាន់តំណែងជាប្រធានាធិបតី កំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសប្រេស៊ីលធ្លាក់ចុះ ជាបន្តបន្ទាប់។ គេមើលឃើញថា នយោបាយរបស់លោកស្រី ក្នុងការដំឡើងថ្លៃពន្ធលើផលិតផលនាំចូលមកក្នុងប្រទេសប្រេស៊ីល បានបំបាក់ទឹកចិត្តក្រុមអ្នកវិនិយោគបរទេស។ ការដំឡើងពន្ធគយនេះ ដែលដំបូងឡើយ ធ្វើឡើងដើម្បីបានទប់ស្កាត់ការហូរចូលទំនិញបរទេស នៅទីបំផុត ជាអ្នកធ្វើឲ្យរដ្ឋចំណាយលុយកាន់តែច្រើនទៅលើសម្ភារៈ ឧបករណ៍ដែលនាំចូលមកពីបរទេស និងដែលគេត្រូវការដើម្បីសាងសង់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធសម្រាប់ការប្រកួតកីឡាបាល់ទាត់។
លោកស្រីប្រធានាធិបតីប្រេស៊ីលធ្លាប់បាននិយាយការពារគម្រោងរៀបចំការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិក និងកីឡាបាល់ទាត់ពិភពលោក ដែលបើតាមលោកស្រី វានឹងជំរុញឲ្យហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងសន្តិសុខរបស់ប្រេស៊ីល បានរីកចម្រើន ល្អជាងមុន។ ប៉ុន្តែ ការអះអាងរបស់ប្រមុខដឹកនាំប្រេស៊ីល មិនបានធ្វើឲ្យប្រជាជនស្ងប់ ជឿទុកចិត្តឡើយ ព្រោះចំណាយទៅលើវិស័យកីឡា ច្រើនពេក នៅក្នុងខណៈពេលដែលសេវាសាធារណៈនៅខ្សត់ខ្សោយ នៅឡើយ ជាពិសេសខាងផ្នែកសុខភាព និងអប់រំ។ និយាយឲ្យស្រួលស្តាប់ គឺរដ្ឋាភិបាលប្រេស៊ីលមានភ្នែកធំជាងពោះ សំឡឹងចង់បាន ហួសមាឌដែលខ្លួនមាន។
ដូច្នេះ គឺដូចជាបដិវត្តអារ៉ាប់ផ្សេងទៀត ប្រជាជនប្រេស៊ីលធ្វើបាតុកម្ម ដោយគ្មានការដឹកនាំពីគណបក្សនយោបាយ។ គេផ្តោតទាមទារតែរឿងសេដ្ឋកិច្ច។ ពេលនេះ អាជ្ញាធរប្រេស៊ីលប្រយ័ត្នប្រយែង មិនចាត់វិធានការក្តៅ តបនឹងបាតុករទេ ប៉ុន្តែ ក៏មិនបន្ធូរដៃ ព្រោះ នៅក្រោមការតាមមើលរបស់អន្តរជាតិ ប្រេស៊ីលក្នុងនាមជាប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះ រៀបចំការប្រកួតកីឡាបាល់ទាត់ឆ្នាំ ២០១៤ និងកីឡាអូឡាំពិក ២០១៦ ត្រូវតែការពារមុខមាត់របស់ខ្លួន ដើម្បីបញ្ជាក់ថា ខ្លួនមានសមត្ថភាពរក្សាសន្តិសុខ និង គ្រប់គ្រងស្ថានភាព មិនប្រក្រតីនានាដែលអាចកើតមាននៅក្នុងឱកាសប្រកួតកីឡាបាល់ទាត់៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ