តើចិននិងអាមេរិកអាចបញ្ចៀសសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្មបានដែរឬទេ?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:០៥
“សង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្ម” គឺជាពាក្យដែលយើងតែងតែឮញញឹកញាប់ចាប់តាំងពីលោកដូណាល់ត្រាំបានសម្រេចកំណត់យកពន្ធលើការនាំចូល ជាពិសេស គឺពន្ធលើការនាំចូលផលិតផលពីចិន ដែលមានទំហំជាទឹកប្រាក់រហូតដល់ទៅ ៦០ពាន់លានដុល្លារ។ ក៏ប៉ុន្តែ ថ្មីៗចុងក្រោយនេះ គេក៏ឃើញមានលេចឮព័ត៌មានជាបន្តបន្ទាប់ផងដែរ អំពីការចរចាជាសម្ងាត់ រវាងអាមេរិក និងចិន ដើម្បីបញ្ចៀសសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្មនេះ។ សំណួរដែលគេនាំគ្នាចោទសួរនៅពេលនេះ គឺថា តើភាគីទាំងពីរពិតជាអាចសម្រុះសម្រួលគ្នារកដំណោះស្រាយ ដើម្បីបញ្ចៀសសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្មនេះបានដែរឬក៏យ៉ាងណា?
ការចរចារកដំណោះស្រាយ មិនថា នៅក្នុងសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្ម ឬវិវាទណាមួយផ្សេងទៀត អាចសម្រេចបានជោគជ័យឬអត់ គឺវាអាស្រ័យថា តើភាគីជម្លោះសុខចិត្តធ្វើសម្បទានឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកបានត្រឹមកម្រិតណា? ហើយលទ្ធភាពនៃការធ្វើសម្បទានរបស់ភាគីណាមួយ គឺវាអាស្រ័យថា តើភាគីនោះមានប្រៀប ឬគិតថាខ្លួនមានប្រៀបប៉ុណ្ណាលើគូប្រជែង ហើយការមិនធ្វើសម្បទានអាចនឹងធ្វើឲ្យខាតបង់ដល់ខ្លួនឯងដល់ត្រឹមកម្រិតណា?
នៅក្នុងករណីចិន និងអាមេរិក គេសង្កេតឃើញថា នៅមុនសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្ម គឺមានសង្រ្គាមពាក្យសម្តី។ លោកដូណាល់ត្រាំធ្លាប់បានលើកឡើងថា “សង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្ម គឺល្អ ហើយងាយស្រួលនឹងឈ្នះ”។ ចំណែកចិនវិញបានឆ្លើយតបទៅវិញថា នៅក្នុងសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្ម គ្មានទេអ្នកឈ្នះ គឺមានតែអ្នកចាញ់ តែថា ចិនក៏មិនខ្លាចនឹងធ្វើសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្មទល់នឹងអាមេរិកនោះដែរ។
ក៏ប៉ុន្តែ នៅពីខាងក្រោយពាក្យសម្តីខ្លាំងៗ គម្រាមគ្នាទៅវិញទៅមកនេះ គេឃើញថា ភាគីទាំងពីរទំនងជាសុទ្ធតែចង់រកច្រកចេញតាមរយៈការចរចា ដើម្បីបញ្ចៀសសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្ម ដែលអាចនឹងធ្វើឲ្យខូចខាតទាំងសងខាង ហើយអាចនឹងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ទៅដល់ពាណិជ្ជកម្ម និងសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកជាទូទៅ។
ជាការពិតណាស់ បើគេមើលទៅលើជញ្ជីងពាណិជ្ជកម្ម រវាងចិន និងអាមេរិក ចិនគឺជាភាគីដែលអាចនឹងរងនូវផលប៉ះពាល់ខ្លាំង ពីសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្មជាមួយអាមេរិក ពីព្រោះថា ចិននាំទំនិញទៅលក់នៅអាមេរិកច្រើនជាងអាមេរិកនាំទំនិញទៅលក់នៅចិន រហូតដល់ទៅ ៣៧៥ពាន់លានដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំៗ។ ដូច្នេះ ការដំឡើងពន្ធនាំចូលរវាងគ្នាទៅវិញទៅមក វាប្រាកដជានឹងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ទៅដល់ទំនិញរបស់ចិន ច្រើនជាងទំនិញរបស់អាមេរិក។
ក៏ប៉ុន្តែ គេគួរធ្វើការកត់សម្គាល់នៅត្រង់ចំណុចមួយថា ចំពោះអាមេរិក ផលប៉ះពាល់ពីសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្មជាមួយចិន ថ្វីដ្បិតតែវាអាចមានទំហំជាទឹកប្រាក់តិចជាងចិន តែរដ្ឋការរបស់លោកដូណាល់ត្រាំ និងគណបក្សសាធារណរដ្ឋអាចនឹងត្រូវបង់ថ្លៃខ្ពស់ខាងនយោបាយ ពីព្រោះថា មុខទំនិញដែលអាមេរិកនាំចេញទៅចិន ហើយដែលងាយនឹងត្រូវរងផលប៉ះពាល់ពីវិធានការតបរបស់ចិន គឺមួយផ្នែកធំជាផលិតផលកសិកម្ម ដែលមានប្រភពចេញពីបណ្តារដ្ឋ ដែលជាទូទៅជាប្រភពនៃអ្នកបោះឆ្នោតគាំទ្រលោកដូណាល់ត្រាំ និងគណបក្សសាធារណរដ្ឋ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើចិនដំឡើងពន្ធនាំចូលលើផលិតផលអស់ទាំងនេះ គឺបណ្តារដ្ឋដែលគាំទ្រលោកដូណាល់ត្រាំ និងគណបក្សសាធារណរដ្ឋ ដែលនឹងត្រូវរងគ្រោះមុនគេ ហើយនេះអាចនឹងក្លាយទៅជាចំណោទដ៏ធំមួយ សម្រាប់លោកដូណាល់ត្រាំ និងគណបក្សសាធារណរដ្ឋ ដែលនឹងត្រូវប្រឈមមុខនឹងការបោះឆ្នោតសភាពាក់កណ្តាលអាណត្តិ នៅខែវិច្ឆិកាខាងមុខនេះ។
ការយល់ឃើញពីការខាតបង់ទាំងសងខាងនេះហើយ ដែលអាចជាចំណុចគន្លឹះមួយ ជំរុញឲ្យភាគីទាំងពីរស្វះស្វែងរកច្រកចេញ ដើម្បីបញ្ចៀសសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្មនឹងគ្នា ហើយលទ្ធភាពនៃការចរចា រវាងភាគីទាំងពីរនេះបានលេចឡើង ក្រោយពីមានកិច្ចសន្ទនាតាមទូរស័ព្ទ កាលពីថ្ងៃសៅរ៍កន្លងទៅ រវាងរដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុអាមេរិក និងឧបនាយករដ្ឋមន្រ្តី និងជាមនុស្សជំនិតរបស់លោកស៊ី ជីនពីង ទទួលបន្ទុកខាងសេដ្ឋកិច្ច។ ចំណែកឯកាសែតអាមេរិក ឈ្មោះ The Wall Street Journal បានចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃចន្ទថា មន្រ្តីអាមេរិក និងចិន បានចាប់ផ្តើមកិច្ចចរចានេះរួចទៅហើយ ដោយរដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុអាមេរិក បានផ្ញើលិខិតទៅភាគីចិន តាំងពីសប្តាហ៍មុន ដើម្បីលើកឡើងពីចំណុចដែលត្រូវចរចា។
យោងតាមកាសែត The Wall Street Journal អាមេរិកទាមទារទៅចិន ៣ចំណុច។ ទីមួយ ឲ្យចិនបញ្ចុះពន្ធនាំចូលឡានពីអាមេរិក។ ទីពីរ ឲ្យចិនបង្កើនការនាំចូលសឺមីកុងឌុចទ័រ (Semi-conducteur) ពីអាមេរិក។ ទីបី ឲ្យចិនបើកចំហវិស័យហិរញ្ញវត្ថុដល់ក្រុមហ៊ុនអាមេរិក។
នៅក្នុងចំណោមការទាមទារទាំងបីចំណុចនេះ មានចំណុចពីរ ដែលចិនទំនងជានឹងសុខចិត្តធ្វើសម្បទានចំពោះអាមេរិក។
ទីមួយ គឺការបើកចំហវិស័យហិរញ្ញវត្ថុ។ តាមការពិត ចិនធ្លាប់បានបង្ហើបឲ្យដឹង តាំងពីខែវិច្ឆិកាឆ្នាំទៅមិញម៉្លេះថា ខ្លួនគ្រោងនឹងធ្វើការកែប្រែច្បាប់ ដើម្បីអនុញ្ញាតឲ្យក្រុមហ៊ុនបរទេសអាចគ្រប់គ្រងភាគហ៊ុនរហូតដល់ទៅ ៥១% ពោលគឺភាគហ៊ុនភាគច្រើន នៅក្នុងក្រុមហ៊ុនហិរញ្ញវត្ថុនៅចិន។ នៅពេលនោះ អនុរដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុចិនបានអះអាងថា ចិនគ្រោងនឹងធ្វើកំណែទម្រង់នេះជាដំណាក់កាល ដោយនឹងត្រូវប្រើពេលវេលាសរុប ៣ឆ្នាំ។ អ្វីដែលចិនអាចធ្វើ នៅចំពោះមុខការទាមទាររបស់អាមេរិក គឺគ្រាន់តែពន្លឿននីតិវិធី ដើម្បីកាត់បន្ថយរយៈពេលធ្វើកំណែទម្រង់នេះឲ្យនៅតិចជាង ៣ឆ្នាំ គឺជាការស្រេច។
ទីពីរ គឺការបង្កើនការនាំចូលសឺមីកុងឌុចទ័រពីអាមេរិក។ ចិនអាចបង្កើនការទិញសឺមីកុងឌុចទ័រពីអាមេរិក តាមរយៈការកាត់បន្ថយការទិញពីកូរ៉េខាងត្បូង និងតៃវ៉ាន់។ ធ្វើបែបនេះក៏មិនធ្វើឲ្យចិនខាតបង់អ្វីច្រើននោះដែរ។ គឺកូរ៉េខាងត្បូង និងតៃវ៉ាន់ ទៅវិញទេ ដែលសុទ្ធសឹងជាសម្ព័ន្ធមិត្តរបស់អាមេរិក ដែលនឹងត្រូវខាតបង់។
និយាយជារួមមកវិញ បើយើងមើលទៅលើឆន្ទៈរបស់ភាគីទាំងពីរ ដែលសុទ្ធតែអះអាងថាខ្លួនចង់រកច្រកចេញតាមរយៈការចរចា ហើយចំណុចដែលអាមេរិកទាមទារ ក៏មិនសូវចោទជាបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរសម្រាប់ចិនផងនោះ ភាគីទាំងពីរគួរតែនឹងអាចព្រមព្រៀងគ្នាលើដំណោះស្រាយមួយបាន ដើម្បីបញ្ចៀសសង្រ្គាមពាណិជ្ជកម្មនឹងគ្នា៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ